Bandar Seri Begawan (Brunei) dag 113 t/m 114

Woensdagochtend hebben we om 5.00 in de ochtend een taxi genomen naar de luchthaven van Kuching om onze vlucht van 7.05 naar Miri te halen. In Miri hebben we een taxi genomen naar het busstation. We hebben onderweg diverse malen van bus moeten wisselen en een pond genomen om de grens naar het sultanaat Brunei Darussalam over te steken (zie foto). We zijn in de middag in Bandar Seri Begawan aangekomen (de hoofdstad van Brunei). Brunei is een aparte staat en wordt omringd door Sarawak en Saba. In Brunei wonen slechts 380.000 inwoners, waarvan ongeveer 46.000 inwoners in de hoofdstad Bandar Seri Begawan wonen. In Brunei hoeven de inwoners geen inkomstenbelasting te betalen, ze betalen geen rente over leningen, gezondheidszorg en onderwijs zijn gratis. In 1984 is Brunei onafhankelijk geworden van Engeland. De sultan van Brunei Hassanal Bolkiah heeft de absolute macht. Er vinden geen verkiezingen plaats. Het parlement wordt door de sultan gekozen. De sultan van Brunei is de rijkste man ter wereld. Hij zou de beschikking hebben over een wagenpark van 5000 auto's. De reden dat Brunei zo rijk is is vanwege de olie-inkomsten. Er zit veel olie in de grond. De Nederlanders en de Britten profiteren er ook van, want overal kom je olieraffinaderijen van de Shell tegen.
Op het busstation aangekomen, sprak een jongeman ons "toevallig" aan. Hij bleek ook nog eens bij toeval voor een reisbureau te werken. Hij heeft ons een plattegrond van de stad gegeven en een overzicht met de vertrektijden van de bus naar de ferry en de aansluitende vertrektijden van de ferry naar Sabah. Hij heeft ons tevens naar 2 hotels gebracht, maar de kamers van beide hotels konden onze toets der kritiek niet doorstaan. Na de zoveelste kamer afgewezen te hebben, gaf hij de moed op om ons verder van dienst te zijn. De jongeman was nog wel zo vriendelijk om zijn telefoonnummer achter te laten, mochten wij interesse hebben om een veels te dure boottocht bij hem te boeken.
We hebben er nog even aan gedacht om naar het Empire hotel and Country Club te gaan. Dit is het duurste hotel ter wereld. Dit hotel heeft 1,1 miljard dollar gekost. We hebben uiteindelijk op eigen kracht een goed hotel gevonden met zwembad voor een schijntje van wat het Empire hotel and Country Club ons gekost zou hebben.
Morgen is het offerfeest en het leek ons leuk om dit in de hoofdstad van Brunei te vieren. Ik wil alle moslimlezers een eid mubarak toewensen. We zijn woensdag naar een van de mooiste moskeeen van Brunei geweest, namelijk de Omar Ali Saifuddien moskee. Ik heb daar 2 foto's geschoten, die ik jullie toch moet laten zien om jullie een kleine indruk te geven van de schoonheid van dit gebouw. Een heb ik geschoten bij daglicht en een in de avond met verlichting (zie foto).
Donderdag middag hebben we de grootste moskee van Brunei bezocht de Jame'Asr Hassanal Bolkiah moskee. Deze moskee is speciaal voor de sultan gebouwd. Voor ieder nieuwe sultan wordt een nieuwe moskee gebouwd.
In de avond hebben we een watertaxi genomen om het paleis van de sultan bij avondlicht te zien. Dit gebouw telt 1788 kamers, 200 toiletten en is het grootste paleis ter wereld. We hebben daarna the water village bezocht. Dit is de grootste watervillage ter wereld. The watervillage is voorzien van scholen, een politiebureau en tankstations en dan te bedenken dat al deze gebouwen op palen boven het water zijn gebouwd. Het was een hele romantische boottocht, omdat het heel donker was. De enige verlichting kwam van de bootman, die een lamp bij zich had om zijn weg te vinden. We hebben ons prima vermaakt in Brunei, maar zullen onze weg weer moeten vervolgen naar onze volgende bestemming Sabah (Maleisie).
Op vrijdag hebben we om 8.00 de bus naar de ferry genomen. We waren net op tijd om de ferry van 9.00 van Bandar Seri Begawan naar Labuan (Sabah) te nemen. Samira had voor de busreis en de boottocht een tablet tegen reisziekte ingenomen. Ze was daarna erg suf. In Labuan aangekomen kon ze haar ogen bijna niet openhouden. Ze had moeite om haar evenwicht te houden en struikelde steeds over haar eigen benen. Ze liep ook raar met haar ogen te rollen. Ik hield haar hand vast, omdat ik bang was dat ze anders zou vallen. Toen we de ferry naar Kota Kinabulu wilden pakken en Samira nog een tablet tegen de reisziekte wilde innemen, bleek dat ze i.p.v. een tablet tegen reisziekte, zij een slaaptablet had ingenomen. Ze heeft de gehele boottocht dan ook geslapen als een roos.