Kuching dag 107 t/m dag 112

Na een ontzettend leuke tijd in Kuala Lumpur te hebben gehad (gelukkig komen we hier terug om nieuwjaar te vieren) zijn we naar Kuching gevlogen. Kuching is de hoofdstad van Sarawak, wat een provincie op Maleisisch Borneo is. Kuching is een ontzettend gezellig stadje (bijna 500.000 inwoners) wat aan een rivier ligt. Er is een soort boulevard langs de rivier aangelegd waar de inwoners van Kuching 's avonds te vinden zijn. Je kan daar heerlijk eten en er zijn marktkraampjes te vinden waar je sieraden enz kunt kopen. Op de rivier zie je veel bootjes die als watertaxi dienen voor mensen die aan de overkant van de rivier wonen.
In Kuching is verder een markt te vinden en heel veel winkeltjes die leuke souvenirs verkopen. Austin en ik konden de verleiding niet weerstaan en hebben al wat spulletjes meegenomen. En dan zijn we nog maar aan het begin van de reis... Verder is er ook nog een modern gedeelte met de grotere hotelketens (Hilton, Crowne Plaza enz) en de bekende Mc Donalds, KFC en Pizzahut. Verder wordt ook hier weer duidelijk dat de inwoners van Maleisie heel erg van winkelen houden. Ik ook, dus dat komt goed uit! Je hebt hier dan ook enorme shoppingmalls met grote foodcourts. Ook hier is het luxeprobleem van "wat zullen we vandaag nou weer eten?" constant aanwezig. Er is dan ook zo veel keuze en alles is lekker.
We zijn naar de Gunung Gading National Park geweest. We zijn hier op eigen houtje naar toe gegaan omdat het via een reisbureau vaak veel duurder is. We moesten ongeveer 2 uur met de bus en daarna nog 10 minuten met de taxi. Toen we in het park aangekomen waren werd duidelijk dat het nu laagseizoen is. Er waren in het hele park slecht 6 toeristen te vinden. We hadden het park dus bijna helemaal voor onszelf! Het hoogtepunt van het bezoek aan dit park is het bezichten van de grootste bloem van de wereld, de rafflesia. Dit is een hele zeldzame vleesetende bloem die, als hij in bloei staat, een doorsnede van 1 meter kan hebben. Het duurt 9 maanden voordat de bloem volwassen is en gaat bloeien en als het eenmaal zo ver is, gaat hij na 5 dagen alweer dood. Je moet dus echt geluk hebben om deze bloem in bloei te zien. Wij hadden het geluk en kwamen precies op de 5de dag aan. Deze bloem had een doorsnede van 85 cm dus het was een hele grote (zie foto). De bloem lag echt diep in het woud verscholen dus we moesten een gids nemen die ons deze bloem kon aanwijzen. Zelfstandig hadden we hem nooit kunnen vinden.
Verder zijn er vele mooie watervallen te zien (zie foto). Omdat het ontzettend warm was en de luchtvochtigheid ook heel hoog was, konden we wel wat afkoeling gebruiken. Toen we eenmaal bij een van de watervallen waren aangekomen, konden we de verleiding van het zwemmen in het koude water niet weerstaan. Het fijne was, dat er helemaal niemand anders was dus we hadden ook hier weer de hele waterval voor onszelf (lekker egoistisch he?!).
De volgende dag hebben we onze kennis wat vergroot door naar het Islamic Museum te gaan.
Omdat Borneo bekend staat om zijn mooie natuur hebben we nog een nationaal park bezocht. Het Bako National Park (zie foto)is een van de bekendste en mooiste parken van Borneo. Vanuit Kuching was het slechts drie kwartier met de bus en daarna moesten we nog een klein half uur met de speedboot. De boottocht was een ervaring op zich. Je kwam langs prachtige wouden en we hebben onderweg nog een krokodil gezien. Hoewel het ook hier laagseizoen is, kwamen we wel 3 Nederlanders tegen. Twee meiden en een jongeman. De twee meiden reisden samen en de jongeman reisde alleen. We hadden gezamelijk de boot genomen (zie foto) en eigenlijk was het wel een leuk clubje bij elkaar.Het was dan ook zo gezellig dat we, eenmaal aangekomen in het park, geen afscheid van elkaar wilden nemen. We zijn de rest van de dag met elkaar opgetrokken en hebben, na gezamenlijk te hebben geluncht, een lange wandeling door het woud gemaakt(ongeveer 6 uur). We hebben echt de allermooiste natuur gezien en ook wat aapjes (zie foto). Helaas hebben we geen neusapen gezien, hier heeft Austin namelijk een zwak voor.
De laatste dag in Kuching hebben we eigenlijk niet heel veel gedaan. Ik had enorme spierpijn in mijn benen van de toch wel zware wandeling van de vorige dag. We hebben lekker langs de waterkant gezeten en veel mango-sap en Milo (heerlijke koude chocolademelk) gedronken. We zijn vroeg naar het hotel gegaan want de volgende ochtend moesten we vroeg (04.00 uur...) op om onze reis voort te zetten.

Mike en Wies: Wij misten jullie jullie reaktie al, omdat jullie een van onze trouwste lezers zijn. Wij willen jullie vanuit hier alvast prettige kerstdagen toewensen!
Zouhair: Eid mubarak. Zoals je kunt lezen hebben wij ons tijdens het offerfeest vermaakt, maar liever hadden wij deze dag met familie doorgebracht. Ik mis mijn stukje "shwa" toch wel een beetje...
Kitty: leuk wat van je horen zeg! En nog leuker om te horen dat je huis verkocht is, jippie! Nou, eindelijk een last van je schouders en op naar de volgende mijlpaal! XXX