Kota Kinabalu dag 115 t/m 124

Na het boottochtje kwam ik volledig uitgerust (dankzij de slaappil...)aan in Kota Kinabalu. Vanaf de haven is het maar een paar honderd meter lopen naar het centrum. Ook deze keer was het nog best lastig om een goed en niet al te duur hotel te vinden. Daarbij moet ik ook wel eerlijk zeggen dat we steeds meer eisen stellen vanwege eerdere negatieve ervaringen. Veel hotels waren volgeboekt omdat de lokale bevolking vakantie heeft ivm kerst. Na heel wat kamers te hebben bezichtigd, zijn we er toch in geslaagd om een goed hotel te vinden. Een van de belangrijkste eisen is toch wel dat er airco in de kamer aanwezig is. Het is momenteel ontzettend warm in Maleisie en zonder airco is het echt niet uit te houden.
Kota Kinabalu is de hoofdstad van Sabah, een staat in Maleisisch Borneo. Het grenst aan de Zuid-Chinese zee aan de ene kant en aan de andere kant is er de bekende berg Mount Kinabalu. Deze berg is de op 1 na hoogste berg van Zuid-Oost Azie met een hoogte van 4100 meter. Veel toeristen ervaren het als een letterlijk hoogtepunt om deze berg te beklimmen. Voor mij en Austin ging dit echter niet op. We zijn na de Inca-trail toch een beetje "klim-moe" geworden dus we hebben ons hier maar niet aan gewaagd.
De stad bestaat uit ongeveer 400.000 inwoners en is een smeltkroes van 32 culturen die allemaal in harmonie met elkaar leven. Net zoals in de meeste grote steden van Maleisie heb je hier ook weer van die enorme shoppingmalls. De kerstdagen hebben we hier dus doorgebracht. Het is opvallend dat de winkels tijdens de kerstdagen gewoon geopend zijn. In de avond hebben we nog een traditioneel optreden gezien (zie foto).
In Maleisie lijkt het alsof ik met een grote beroemdheid ben getrouwd. Austin wordt namelijk steeds aangesproken omdat ze hem op de acteur 'The Rock' vinden lijken. Hij hoeft nog net geen handtekeningen uit te delen.
Vlakbij ons hotel hebben we een hele vriendelijke buurtbewoner ontmoet. Iedere keer als we voorbij liepen kwam hij even naar buiten om ons te groeten (zie foto).
Verder is 1 van de grootste trekpleisters van Kota Kinabalu het nationaal park Abdul Rahman. Dit is een eilandengroep waar je in ongeveer 10 minuten naar toe vaart. De eilandjes zijn van die echte bounty-eilandjes! Mooie witte zandstrandjes, kristalhelder water en mooie natuur (zie foto). Er ligt veel koraal waardoor er een enorm aanbod aan verschillende vissen te zien is. Austin en ik hebben dan ook snorkels gehuurd en het leek net of we in een aquarium zwommen. Echt supermooi! Omdat we het in Kota Kinabalu overdag echt te warm was en we niet de hele dag in de met airco gekoelde shoppingmalls wilden rondhangen, zijn we wat vaker naar deze eilandjes gegaan. Om een idee te geven van de hoeveelheid vissen die er aanwezig waren hebben we een fotootje geplaatst. Op deze foto is te zien dat de vissen op een stukje brood afkomen. Naast het genieten van de paradijselijke eilandjes en het winkelen hebben we eigenlijk niet zo veel gedaan. We waren van plan om naar Sandakan te gaan en daar een drie-daagse trekking door de jungle te doen. Helaas is Austin ziek geworden (hij had iets verkeerds gegeten...) en is het niet doorgegaan. Maar ja, niet getreurd, we hebben nog genoeg leuke dingen om naar uit te kijken en je tijd doorbrengen op een bounty-eiland is ook niet verkeerd! Morgenochtend vliegen we heel vroeg naar Kuala Lumpur om daar Nieuwjaar te vieren. Er schijnt een groot feest bij de Petrona Towers gehouden te worden. Wij zijn benieuwd! In ieder geval wensen Austin en ik iedereen een heel gelukkig, gezegend, gezond en liefdevol 2008 toe!!!

Manuela en Amilcar: wat een verrassing om iets van jullie te lezen zeg! We hebben het regelmatig over jullie omdat we weten dat er iets heel spannends te gebeuren staat. We leven intens met jullie mee en hopen wel te horen als het zover is natuurlijk!
Kas: he meissie, altijd leuk om iets van je te lezen. Enne... ik heb je ook een mailtje gestuurd! Oh ja, we hopen ongeveer over een week naar Thailand te gaan. XXX
Najat: he grote zus, hoe is het thuis met Omar en de kids? Nog een maandje en dan zijn we weer thuis. We missen jullie wel hoor!