Ko Samui en Ko Phi Phi dag 131 t/m 140

Van Langkawi (Maleisie) hebben we de ferry genomen naar Satun (Thailand) om eindelijk de grens over te steken naar Thailand. Van Satun hebben we een bus genomen naar Surat Thani. In Surat Thani is verder niet veel te beleven. Dit is de tussenstop om een van de mooie omliggende tropische eilanden te bezoeken.
De volgende dag zijn we opgestaan om de bus en ferry te nemen naar Ko Samui. Ko Samui is het grootste en meest toeristische eiland. Deze keer geen culturele uitstapjes of trekkingen gedaan, maar gewoon lekker geluierd aan het strand. Het eiland Ko Samui is een waar paradijs op deze aardbol. Je merkt wel, dat de Thai wat gehaaider zijn dan bijvoorbeeld de Maleisiers. Ze halen alles uit de kast om je iets te verkopen tegen een veels te hoge prijs. Om als voorbeeld te geven. Een Thaise verkoper sprak ons aan om ons allerlei handige tips en informatie te geven. Hij vraagt vervolgens waar we vandaan komen. Als hij Nederland hoort, dan kan hij het niet nalaten om nadrukkelijk aan te geven hoe vriendelijk "De Nederlanders" wel niet zijn. Andere toeristen zijn niet geliefd in Thailand, maar de Nederlanders worden alom geprezen om hun vriendelijkheid, hun positiviteit en vooral om hun glimlach. Vervolgens vraagt hij waar wij naartoe gaan op Ko Samui. Hij kan vervoer en accomodatie voor ons regelen. Natuurlijk tegen een veels te hoge prijs. Je wilt hem bijna niet beledigen door het aanbod af te slaan. Uiteindelijk hebben onze "niet Nederlandse genen" zijn aanbod afgeslagen, maar het is een voorbeeld hoe gehaaid sommige verkopers zijn en hoe goed ze op je gevoel proberen in te spelen. Toen we op Ko Samui aankwamen hebben we de saengthew genomen naar Chaweng beach voor een derde van de prijs, die de Thaise verkoper ons wilde aansmeren. Een saengthew is overigens een soort minibusje die mensen vervoert tegen een lage prijs. Chaweng schijnt het mooiste strand te zijn van het eiland, dus daar moesten wij naartoe. Ko Samui en in het bijzonder Chaweng is heel toeristisch. Dit merk je ook aan de prijzen die hier een stuk hoger liggen. We hebben een leuk strandhuisje kunnen vinden op ongeveer 50 meter van het strand. Iedere dag waren we dan ook aan het strand te vinden om te zwemmen, te zonnen en vooral te luieren. Het is best fijn om even niets te doen en je verstand op nul te zetten. Liggend op het strand wordt je constant gestoord door verkopers, die je van alles en nog wat willen aansmeren. Dit varieert van ijsjes, fruit, sieraden tot massages. Wat opvalt is dat de Thaise verkopers heel vrolijk en vriendelijk zijn. Hun verkoopleuzen zijn ook erg creatief bedacht. Een ijsverkoper verkoopt zijn ijs met de verkoopleus "I scream, you scream". Een verkoopster van pasteitjes zingt haar verkoopslied "Ten baht, ten baht, ten baht". Baht is de munteenheid van Thailand. Ze geeft met haar liedje aan hoeveel haar pasteitjes kosten.
Donderdag hebben we de ferry en de bus genomen van Ko Samui naar Krabi. Onze eindbestemming is uiteindelijk het tropische eiland Ko Phi Phi. Dit is het eiland waar Leonardo di Caprio onder andere te zien was in de film "The Beach". Samira had in de lonely planet en op internet gelezen, dat dit het mooiste eiland van Thailand is en wat je eigenlijk niet zou mogen missen als je Thailand bezoekt. We zijn hier dan ook naartoe gegaan op het vele aandringen van Samira. Alhoewel Ko Phi Phi niet op onze route ligt en wij weer een flink stuk zuidwestelijk moesten reizen, kon ik het niet over mijn hart krijgen om in Samira's mooie ogen te kijken en niet te gaan. Samira zal dan ook onze belevenissen op Ko Phi Phi beschrijven.
Ok, omdat ik (Samira) zo enthousiast was over Ko Phi Phi mocht ik van Austin een stukje over dit eiland schrijven. Normaal gesproken houden we ons niet zo vast aan informatie die we in de Lonely Planet lezen maar deze keer klopte hetgeen er in stond voor de 100 procent. Vanuit Krabi hebben we de ferry genomen naar Ko Phi Phi waar je in ongeveer anderhalf uur naartoe vaart. Als je er bijna bent dan zie je al van een afstandje hoe mooi het eiland is. We hebben al wat tropische eilandjes bezocht tijdens onze reis maar nergens was het water zo helder als hier. Een zicht van 3 meter diep was dan ook geen uitzondering. Verder heb je hele mooie baaien met witte zandstranden. Hoewel ook dit eiland toeristisch is, kun je het niet vergelijken met Ko Samui waar we hiervoor waren geweest. Het is minder druk en het is hier nog niet verpest door grote Amerikaanse winkelketens (ze hadden zelfs geen MC Donalds hier...). Over het algemeen is Ko Phi Phi voor Thaise begrippen een redelijk duur eiland. De prijzen voor de hotels liggen hier een stuk hoger dan in de rest van Thailand. Maar ja, voor Nederlandse begrippen is het nog heel erg goedkoop. We hebben dan ook vrij snel een heel goed hotel kunnen vinden op nog geen drie minuten lopen van het strand. Omdat we vrij vroeg aangekomen waren, konden we nog de hele dag van het eiland genieten. Nadat Austin twee Thaise bananenpannenkoeken met honing naar binnen had gewerkt konden we naar het strand. Ik vond het zo mooi dat Austin heel wat kreten en zuchten van mij heeft moeten aanhoren. De eerste dag hebben we dan ook vooral van het mooie strand genoten en in het kristalheldere water gezwommen. In de namiddag hebben we langs de vele kraampjes geslenterd waar ze van alles en nog wat verkopen. 's Avonds hebben we aan het strand gegeten in een heel leuk restaurant. Je zit direct aan zee en het wordt mooi verlicht met allerlei kaarsjes, kleine lampjes en fakkels. Er wordt een vuurshow getoond wat inhoudt dat verschillende jongeren allerlei acrobatische kunstjes met vuur uithalen(zie foto). De volgende ochtend zijn we vroeg opgestaan om wat dingen te bezichtigen. Ko Phi Phi bestaat eigenlijk uit twee eilanden. Naast het eiland waar wij verbleven is er nog een ander kleiner eiland, Ko Pi Leh. Dit eiland is onbewoond en is beschermd natuurgebied. Je kunt hier wel heen in de vorm van een excursie. Hoewel het aanbod voor het doen van een dagtrip enorm is, hebben wij ervoor gekozen om het zelf te regelen. Wij wilden namelijk niet met een grote groep gaan maar gewoon gezellig met z'n tweetjes. We hebben dan ook een longboat (zie foto) gehuurd. Met de eigenaar hebben we besproken wat we wilden zien en doen en daarna vertrokken we. De boottocht was echt heel indrukwekkend. Je komt langs mooie rotsformaties en witte baaien. Na een tijdje voeren we naar een lagune. Ook hier was het water azuurblauw en kristalhelder. Het was echt zo sprookjesachtig mooi.... We bleven daar even met de boot zodat we van de omgeving konden genieten. Austin kon het water niet weerstaan en heeft een duik genomen (zie foto). Op het onbewoonde eiland Ko Pi Leh is (voor degene die de film kennen) ook The Beach opgenomen. Ik kan me heel goed voorstellen waarom juist deze plek is uitgekozen. Austin en ik zijn daar afgezet waarna we enkele uren op dit paradijsje hebben kunnen doorbrengen. Daarna zijn we weer verder gegaan omdat we ook nog wilden snorkelen. We zijn iets verder bij het koraal afgezet en daar zijn we het water ingedoken. Wat een mooie onderwaterwereld hier zeg! Juist ook omdat het zicht zo helder was hebben we heel veel mooie gekleurde vissen gezien. Na een heerlijke dag te hebben gehad was het tijd om terug te gaan. We hadden bedacht dat de zonsondergang vanaf het water wel heel erg mooi zou moeten zijn. We hadden dan ook de afspraak met onze "bootman" gemaakt dat wij in de vooravond de zonsondergang wilde zien. Later op de middag zijn we dan opnieuw de boot ingestapt en voeren wij naar een plek midden op zee van waaruit we een prachtige zonsondergang hebben gezien (zie foto). Hierna zijn we weer terug gegaan en hebben we weer een topavond in ons favoriete restaurant aan zee gehad. De volgende dag moesten we om 14.00 uur weer de ferry terug naar Krabi nemen, om vervolgens weer naar Surat Thani te gaan. We zijn opnieuw vroeg opgestaan zodat we nog de laatste uurtjes van dit eilandje konden genieten. Austin heeft mij beloofd dat we hier later zeker nog een keer terug zullen komen en met die woorden heeft hij mij nog gelukkiger gemaakt dan ik al was.

Lieve Amal, wat leuk om wat van jou te horen zeg. Jij vindt de foto's dus mooi? Nou, wij hopen dat je deze foto's ook mooi vindt. We hebben nog heeeeel veel andere foto's gemaakt maar die laten we je allemaal zien als we weer thuis zijn. Doe je thuis de groetjes? Dikke kus.