We zijn ´s ochtends vroeg rond 6.30 uur aangekomen in Vilcabamba. Vilcabamba is een heel klein dorpje wat midden in de bergen ligt. Het is er heel rustig en heeft mooie natuurlandschappen. Je kunt er goed in de bergen wandelen of paardrijden. Het is opvallend dat in Vilcabamba de mensen heel oud worden. Veel mensen worden 100 jaar of ouder. Dit feit is zelfs onderwerp van een wetenschappelijk onderzoek geweest. De wetenschapper die het onderzoek heeft uitgevoerd is een aantal jaren in Vilcabamba gaan wonen. Het enige wat hij hieruit heeft kunnen concluderen is dat het klimaat, het gezonde voedingspatroon en de rustige manier van leven waarschijnlijk bijdragen aan de hoge levensverwachting van de inwoners van Vilcabamba.
Toen wij aankwamen was het heel stil op straat omdat iedereen nog sliep. Op zich was het wel een heerlijk gevoel om alleen op straat te lopen en niets anders dan vogelgeluidjes te horen. We gingen op zoek naar een hotel en Austin wist nog wel een hotel waar hij tijdens zijn vorige Zuid-Amerika reis (aantal jaren geleden) ook had verbleven. Helaas bleek het hotel niet meer te zijn wat het toen was. We zijn daar maar één nacht gebleven en de volgende ochtend vroeg zijn we op zoek gegaan naar een ander hotel. Later zijn we erachter gekomen dat het eerste hotel te koop staat en dat de eigenaar daarom waarschijnlijk niets meer aan onderhoud doet.
Slechts een paar 100 meter vonden we een ander hostal. Dit hostal ligt vlak bij het centrale plein en de eigenaren zijn Fransen. Op het moment dat we de tuin van het hostal binnenliepen (zie foto)wisten we al dat we hier zouden blijven. Iedere kamer had een eigen terras en een hangmat! Het terras lag aangrensend aan een prachtige tuin. ´s Avonds hadden we een dvd-speler op de kamer waarbij we de keus hadden uit meer dan 200 dvd´s. ´s Ochtends kreeg je een uitgebreid ontbijt op je terras geserveerd. Dat was nog eens lekker wakker worden. Eigenlijk is het heel erg om te zeggen maar Austin en ik hebben drie dagen lang niets anders gedaan dan luieren, luieren enne... luieren (zie foto). Het was echt heerlijk om van de rust en de zon te genieten en omdat er, naast de mooie natuur, verder weinig te doen was werden we ook niet echt geprikkeld om iets anders te doen dan luieren. We vonden het heel moeilijk om afscheid te nemen van de hangmat dus hebben wij besloten om er twee te kopen! Er zijn veel ´buitenlanders´ die zich in Vilcabamba hebben gevestigd en een hostal of restaurant zijn begonnen. Wij kunnen ons heel goed voorstellen waarom zij deze stap hebben genomen. Maar ja, na vier dagen Vilcabamba moesten we onszelf wel dwingen om verder te gaan en vervolgden we onze reis naar Cuenca. De busreis op zich is al een hele belevenis; je rijdt echt door de mooiste natuurgebieden die je je maar bedenken kan. Na een rit van ongeveer 6 uur in totaal kwamen we in Cuenca aan.
Kasmirah: nog minder dan twee weekjes en dan vieren we jouw verjaardag saampjes, jippie! Ik mail je binnenkort nog ff. Kus.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten