Quito is de hoofdstad van Ecuador. Quito heeft 2,1 miljoen inwoners, maar is niet de grootste stad van Ecuador. Dit is nog altijd Guayaquil. Quito is na La Paz de 2e hoogste hoofdstad van de wereld (2850 meter). Wij zijn precies op het juiste moment aangekomen. Het heeft de laatste dagen geregend, maar nu schijnt de zon en is het warm. We hebben bij de busterminal direct een bus genomen naar hostal Amazonas Inn. We schrokken even van de prijzen, aangezien wij ons hadden vergist in het hostal. Er bestaat namelijk ook een hostal Amazonas. Uiteindelijk hebben we toch kunnen onderhandelen over de prijs van de kamer en zijn we daar gebleven. De eigenaar van het hostal was zo vriendelijk om ons en een aantal andere gasten de volgende dag een gratis rondleiding door het oude gedeelte van de stad te geven. Na deze rondleiding bleven Samira en ik in de oude stad rondhangen. De eigenaar doet erg zijn best om het zijn gasten gemakkelijk te maken. Het hostal bestaat slechts 8 maanden. Het hostal wordt gerund door de eigenaar zijn vrouw, 2 zonen en schoondochter. Een echt familiebedrijfje.
In Quito zijn we naar het museum van Guayasamin geweest. Dit is de bekendste kunstenaar van Ecuador. Er was een collectie schilderijen te zien, waar hij ondermeer zijn protest laat zien tegen de agressie en ongelijkheid in Zuid Amerika. Zijn werk zag er goed uit, alhoewel Samira en ik niet echte kunstliefhebbers zijn.
Zaterdag hebbeb we de kleurrijke Indiaanse markt in Otavalo bezocht op zoek naar spullen voor ons huisje en souvenirs. De markt in Otavalo is dagelijks, alleen op zaterdag is de markt gigantisch groot en loopt hij door een groot deel van de binnenstad. De Indiaanse vrouwen zijn traditioneel gekleed. Ze dragen een zwarte rok met een witte blouse. Om hun hals hebben ze een verzameling goudkleurige kettingen hangen (zie foto). De mannen zijn vaak ook traditioneel gekleed en hebben hun haar in een vlecht naar achteren hangen. Zowel de mannen als de vrouwen dragen zwarte sandalen. De Indianen uit Otovalo zijn redelijk welvarend en erg reislustig. Deze Indianen zie je ook vaak in Nederland hun handelswaar verkopen en ze maken vaak ook panfluitmuziek.
Maandag hebben we de evenaar bezocht. Op de evenaar is een monument gebouwd en erom heen zijn allerlei winkeltjes en restaurantjes te zien. Het wordt erg commercieel uitgebuit. Samira en ik konden het niet laten om bij het monument een foto te maken. Wat blijkt nu de echte evenaar loopt niet op de plek waar het monument is gebouwd, maar bevindt zich 220 meter noordelijker. Op deze plek bevindt zich een museum genaamd el museo de sitio intiñan. Dit museum bevindt zich dus op de plek waar de echte evenaar loopt (zie foto). In het museum zijn er diverse interessante proeven te zien. Er is een lijn getrokken op de plek waar de evenaar zich bevindt. Als je met je ogen dicht op de lijn loop en je duimen opsteekt, dan voel je dat er aan 2 kanten aan je getrokken wordt zowel door het noordelijk als het westelijk halfrond. Verder kan je zien dat water op de evenaar direkt naar beneden stroomt. Op het noordelijk halfrond is een draaikolk te zien tegen de klok in en op het zuidelijk halfrond is een draaikolk te zien met de klok mee.
we hebben ook een echte "shrunken head" gezien (zie foto). In Ecuador leefde een Indiaanse stam de Jivaros, die van hun vijanden het hoofd afsneden, de schedel uit het hoofd verwijderde, vervolgens de huid van het hoofd met bepaalde kruiden kookten en dit lieten drogen. De lippen werden vervolgens dichtgenaaid. De eigenaar geloofde, dat hij de kracht van zijn vijand overnam.
Vandaag is onze laatste dag in Quito. Gisterenavond was de eigenaresse van het hostal zo vriendelijk om 2 empanadas (pasteitjes) langs te komen brengen. Ze had namelijk aan Samira beloofd speciaal voor haar een keer empanadas met kaas te maken. Zometeen vliegen we naar Nederland, om over een week onze reis door Azië te hervatten.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten