maandag 24 september 2007

Arica dag 16 t/m 17

Bedankt voor al jullie leuke reacties. Maartje, nog van harte gefeliciteerd met jullie nieuwe aanwinst en geniet van elkaar. Het heeft even geduurd voordat jullie weer iets van ons horen, maar we konden een aantal dagen geen gebruik maken van het internet.
We zijn om 7.30 vanuit Arequipa vertrokken naar Tacna. We kwamen rond 15.00 aan en werden direct benaderd door diverse lieden die voor ons de grensovergang naar Chili wilden verzorgen. We zijn samen met 4 andere pasagiers de grens overgestoken naar Arica (Chili). De grensovergang verliep heel soepel, ondanks de strenge veiligheidsmaatregelen en ondanks het feit, dat de Chilenen het niet zo hebben met Peruanen en iedereen die Chili wil binnenkomen via Peruaans grondgebied. Later begrepen wij, dat de Chilenen eigenlijk met al hun buurlanden problemen hebben.
In Arica hebben we direct een taxi genomen om ons naar ons hotel Mar Azul te brengen. Het lijkt wel of het overal feest is, waar wij aankomen. In Chili was op dat moment toevallig een nationaal feest aan de gang. Bijna alle auto's waren versierd met Chileense vlaggen.
In de avond hebben we op sterk aandringen van Samira gegeten bij de McDonalds. Arica is een hele moderne stad. Het lijkt net of je in Europa bent. De mensen zien er ook anders uit en hebben meer Europese trekken. De levensstandaard is er hoog, wat Chili dan ook een aantal malen duurder maakt dan Peru. We zijn in de middag en in de avond nog naar een braderie geweest, welke in het teken stond van de nationale feestdag.
De volgende dag hebben we een stuk langs de boulevard gewandeld. Arica is namelijk een kustplaats en erg geliefd bij de lokale bevolking. We probeerden buskaartjes naar onze volgende bestemming te kopen en kwamen erachter, dat de directe bussen naar San Pedro de Atacama vol zaten vanwege de grote toestroom van Chilenen in verband met de nationale feestdag. We hebben uiteindelijk buskaartjes kunnen kopen voor dezelfde avond naar Calama.
In de avond zijn we rond 22.30 naar Calama vertrokken. De bus was erg comfortabel. Er was een medewerker van de busmaatschappij, die gegevens van de pasagiers op een lijst vermeldde. Wij moesten onze paspoorten dan ook bij deze medewerker inleveren. Tijdens de busreis passeer je diverse controleposten van de douane. De passagierslijst evanals de paspoorten en identiteitsbewijzen moeten dan ook ter inzage aan de douanebeambten worden gegeven. Midden in de nacht werd iedereen gewekt en werd iedereen opgedragen de bus te verlaten, de baggage uit de bagageruimte te halen en alle bagage op een speciale band te plaatsen. De baggage werd door een douanebeambte geinspecteerd. Daarna zijn we weer de bus ingegaan en vertrokken wij richting onze bestemming. In Calama aangekomen, moesten we 2 uur wachten op de bus, die ons naar onze uiteindelijke bestemming moest brengen, namelijk San Pedro de Atacama.

2 opmerkingen:

Najat (zus) zei

Hallo Austin en Samira,

Wat ben ik blij om weer wat van jullie te horen.
Ik heb met smacht zitten wachten op het vervolgverhaal van jullie fantastische reis!!

Geniet van alles, pluk de dag want voor je het weet is alles voorbij...

heel veel groetjes en een dikke zoen!

Najat ( en de rest van het gezin)

Anoniem zei

Dag Austin&Samira
Ik hoop Samira dat Je al beter bent, maar met Austin in de buurt zal dat zeker lukken.
Zo austin fijn Je reis verslag te lezen,Ik denk dan terug aan onze reis,wat was het toch een mooie tijd Hé.Ik wens Jullie nog het aller beste toe Samira&Austin.
Groetjes van Linda&José
Doeiiiiiiiiiii